Tamilnadu State Board New Syllabus Samacheer Kalvi 11th English Guide Pdf Prose Chapter 5 The Convocation Address Text Book Back Questions and Answers, Summary, Notes.
Tamilnadu Samacheer Kalvi 11th English Solutions Prose Chapter 5 The Convocation Address
11th English Guide The Convocation Address Text Book Back Questions and Answers
Textual Inside Questions:
Question 1.
What does the speaker try to covey in the beginning of his speech?
Answer:
The speaker tries to convey that he is going to repeat some of the key principles spoken by some eminent personalities in the past years.
Question 2.
How can a university trim and train guide and lead a person to function better in society?
Answer:
A university can trim and train a person by making him realize his duty as a citizen of a democracy. It has to fashion out of him an individual fitted and equipped for the task of making democracy fruitful and effective.
Question 3.
According to Dr. S. Radhakrishnan universities ensure the democratic way of life for future generations how?
Answer:
Universities ensure the democratic way of life by mere appreciation of others points of view and adjustment of differences through discussions. It is kept healthy by individual responsibility. Universities make a person recall the struggles of the past and realize the dangers and challenges of the present.
Question 4.
List the contributions of the educated youth to society.
Answer:
Educated youth must render their service in toning up the society, in bringing light into the dark alleys, sunshine into dingy places, solace into the afflicted, hope into the despondent and a new life unto everyone.
A. Answer the following questions briefly in a sentence or two:
Question 1.
Who does the speaker claim to represent?
Answer:
The speaker claims to represent the common man.
Question 2.
Why are universities necessary for a society?
Answer:
Universities are necessary because they impart wisdom and service to an individual and equip him for the task of bettering society in all its age.
Question 3.
What was the role of scholars and poets in olden days?
Answer:
In olden days scholars and poets adorn the chambers of royalty or the gilded mansions of lords. Their wisdom was meant for high society people not for common man.
Question 4.
In what ways have universities improved society?
Answer:
Universities are the repositories of knowledge and the nursing ground for emissaries of thought, wisdom, and service. They equip individuals in the task of bettering society. Universities have in fact eschewed monarchy and autocracy and have initiated the era of democracy. Thus universities have helped society.
Question 5.
Universities develop broad-mindedness. How does Dr. Radha Krishnan drive home this idea?
Answer:
Universities develop the true spirit of democracy. It develops good qualities such as appreci¬ating others points of view and having healthy discussions etc.
Question 6.
What should the youngsters aim in life after graduation?
Answer:
The immediate aim is to acquire the means for a decent living but they are highly indebted to the community which they should replenish richly.
Question 7.
How can a graduate give back to his/her society?
Answer:
A graduate can give back in terms of service like toning up society, bringing light into the dark alleys sunshine into dingy places, and solace into the afflicted.
B. Answer in three or four sentences:
Question 1.
‘Wisdom was meant for the mansion, not for the market place’ What does this statement signify?
Answer:
This statement signifies that knowledge, in the olden days was meant only for high society peo¬ple and not for the common or downtrodden ones.
Question 2.
According to the speaker, how should universities mould the students of the present day?
Answer:
The universities mould the students by putting a task before them which demands patience and perseverance, faith in himself and others, and confidence in his inherent ability to shoul¬der the responsibilities.
Question 3.
How does Arignar Anna highlight the duties and responsibilities of graduates to society?
Answer:
The graduates must perform their duties in terms of service like toning up society, bringing light into dark alleys, sunshine into dingy places, solace into the afflicted, and new life to everyone.
Question 4.
Students are instilled with some of the essential values and skills by the universities that Enumerate them.
Answer:
The universities train and guide the students in many ways. They induce in students patience and perseverance faith in himself and others and confidence in his inherent ability to shoulder the responsibilities.
Question 5.
What are the hindrances a graduate faces in his/her way?
Answer:
The main hindrance is the influence of the environment which disturbs an individual’s hope and determination. Apart from this unpleasant sight of practices and tyranny of all sorts dis¬courage even the people with robust optimism.
C. Answer the following questions, based on your understanding of the speech of Dr.Annadurai:
Question 1.
How do universities mould students apart from imparting academic education to them?
Answer:
The role of University today is not confined as in the past. Its functions have been enlarged and play a vital role in moulding students. It trains and guides the students before they are asked to do their duty as a citizen of a democracy.
It provides tasks to the Students which inher¬its patience and perseverance, faith in himself and in others, and confidence in his inherent ability to shoulder the responsibilities. In fact, the main responsibility of the universities is to fashion out of a student on individual fitted and equipped for the task of making democracy fruitful and effective.
It also induces in him the quality of appreciating other’s points of view and adjustment of differences through discussions. In short, it moulds the student in such a way that he can face any challenges of the present in an optimistic way.
Question 2.
The common men contribute to the maintenance of institutions of higher education Explain this statement.
Answer:
The younger generation of the present age is deeply indebted to their community or society for getting the privilege to enjoy a university education. Most of the money needed for maintaining institutions of higher education come from the revenues collected from the community through the state.
Naturally, a good proportion of that revenue comes from the tillers and the toilers. These are the common men who were not provided with an opportunity to enter university. They are the one who willingly submits themselves to their discomfort. They don’t like their next generation to have the same discomfort.
Instead, they want them to lead a better life. This thought of the common men is to be really appreciated. Thus the younger generation has got the responsibility to repay this society in terms of their service. That is the best way in which they can pay their tribute to the common men who indirectly help them in their university education.
Question 3.
How does the speaker highlight the importance of giving back to society?
Answer:
The graduates must realize the contribution made by common men towards their higher ed¬ucation. They can aptly repay it only in terms of their service to humanity. It is not an easy task. They have to overcome many hindrances to perform their service successfully. They may have to face the unpleasant sight of practices, tyranny of all sorts which will discourage them.
But they must realize that a continuous stream of men and women endowed with the spirit of service has been carrying on the crusade successfully and have conferred rich benefits on humanity. The Tamilians have been holding this ideal for more than two thousand years as expressed in Purananuru. It celebrates the selfless spirit and courage of people who served society by sharing everything with their fellow men. So as inheritors of that rich legacy the graduates must overcome their hindrances and serve society to the best of their abilities.
You were one of the fresh graduates at the convocation function of the University. You had the rare privilege of listening to the enlightening speech of Dr. Arignar Anna. Write a letter to your friend describing the core ideas of his speech and the impact of the speech on you.
5/20, II street,
Trichy.
DearAyush,
I am very delighted to share my experience at the convocation function of my university. I had the great privilege to listen to the speech of Dr. Anna Durai which imparts a great impact on me. I would like to share my experience with you. He started his speech by saying universities which are the repositories of knowledge play a vital role in the life of an individual.
I come to know that universities in olden age train scholars, who in turn render their service only to the royal society and not to the common men. But now the function of university has been enlarged which moulds an individual in all ways and equips him for the task of making democracy fruitful It is the duty of the graduate to repay the society in terms of service in the path of which he has to overcome many obstacles.
We are expected to follow the ideals expressed in Purananuru and serve society to the best of our abilities. His speech was really very impressive and enlightening It kindles the spirit in me to serve society. His enlightened speech indulges an optimistic outlook in my view. I even took an oath of serving this society to my fullest.
Reading:
The following is a letter by Nobel Laureate Rabindranath Tagore to Mahatma Gandhi. Follow the diction, fluency, and style of the great Indian writer who has contributed excellent writings to Indian Literature. You can improve your vocabulary by familiarising some of the words used in the letter using a dictionary.
Gandhi Letter 23A: From Rabindranath Tagore.
Shanti Niketan,
April 12, 1919.
Dear Mahatmaji,
Power in all its forms is irrational it is like the horse that drags the carriage blindfolded. The moral element in it is only represented in the man who drives the horse. Passive resistance, a force which is not necessarily moral in itself, can be used against truth as well as for it.
The danger inherent in all force grows stronger when it is likely to gain success, for then it becomes a temptation. I know your teaching is to fight against evil with the help of the good. But such a fight is for heroes and not for men led by impulses of the moment.
Evil on one side naturally begets evil on the other, injustice leading to violence and insult to vengefulness. Unfortunately, such a force has already been started, and either through panic or through wrath our authorities have shown us the claws whose sure effect is to drive some of us into the secret path of resentment and others into utter demoralization.
In this crisis, you, as a great leader of men, have stood among us to proclaim your faith in the ideal which you know to be that of India, the ideal which is both against the cowardliness of hidden revenge and the cowed submissiveness of the terror-stricken…
I have always felt, and said accordingly, that the great gift of freedom can never come to a people through charity. We must win it before we can own it. And India’s opportunity for winning it will come to her when she can prove that she is morally superior to the people who rule her by their right of conquest.
Armed with her utter faith in goodness she must stand unabashed before the arrogance that scoffs at the power of the spirit. And you have come to your motherland in the time of her need to remind her of her mission, to lead her in the true path of conquest, to purge her present-day politics of its feebleness which imagines that it has gained its purpose when it struts in the borrowed feathers of diplomatic dishonesty.
This is why I pray most fervently that nothing that tends to weaken our spiritual freedom may intrude into your marching line, that martyrdom for the cause of truth may never degenerate into fanaticism for mere verbal forms, descending into the self-deception that hides behind sacred names.
With these few words for an introduction allow me to offer the following as a poet’s contribution to your noble work:
Give me the supreme courage of love,
this is my prayer,
the courage to speak,
to do, to suffer at thy will,
to leave all things or be left alone.
Give me the supreme faith of love,
this is my prayer,
the faith of life in death,
of the victory in defeat,
of the power hidden in the frailness of beauty,
of the dignity of pain that accepts hurt,
but disdains to return it.
Very sincerely yours,
Rabindranath Tagore.
A. Answer the following questions:
Question 1.
Who according to Gandhi, can fight against evil and how?
Answer:
According to Gandhi, a person who follows nonviolent methods can fight against evil.
Question 2.
What is Gandhiji’s ideal?
Answer:
Gandhiji’s ideal is against the cowardliness of hidden revenge and the cowed submissiveness of the terror-stricken.
Question 3.
According to Tagore, when will India get the opportunity to win the gift of freedom?
Answer:
India will get the opportunity to win the gift of freedom when she can prove that she is morally superior to the people who rule her by their right of conquest.
Question 4.
How does Tagore acknowledge Gandhi s noble work?
Answer:
Tagore acknowledges Gandhiji’s noble work by offering or dedicating a poem to him.
Question 5.
Find words from the passage which mean the same as the following:
Question a.
a malevolent desire for revenge (para 1)
Answer:
Vengefulness
Question b.
tactful (para 2)
Answer:
diplomatic
Question c.
despise (para 3)
Answer:
disdain
Question 6.
Find words from the passage which are antonyms of the following:
Question a.
artificially (para 1)
Answer:
naturally
Question b.
strength (para 2)
Answer:
weaken
ஆசிரியரைப் பற்றி:
முனைவர் காஞ்சிபுரம் நடராஜன் அண்ணாதுரை (15 Sep 1909 – 3 Feb 1969) அறிஞர் அண்ணாதுரை என்றும் அழைக்கப்படுவார். அரசியல்வாதியான இவர் 1967 முதல் 1969 வரை தமிழ் நாட்டின் முதலமைச்சராக இருந்தார். நாடக ஆசிரியர், நாடக நடிகர், எழுத்தாளர், விமர்சகர், சொற்பொழிவாளர், அரசியல் நிர்வாகி, கதாசிரியர் என்ற பன்முக தன்மை கொண்டவர்.
சமூக அரசியல், இலக்கிய புத்தகங்கள் பலவற்றை எழுதியுள்ளார். அமேரிக்காவின் யேல் பல்கலைகழகத்தால் சப் ஃபெல்லோஷிப் விருது வழங்கி கௌரவிக்கப்பட்டார். இது அமேரிக்கர் அல்லாத ஒருவருக்கு வழங்கப்பட்ட முதல் கொளரவமாகும். இதே சமயம் அண்ணாமலைப் பல்கலைக்கழகத்தில் கௌரவ முனைவர் பட்டம் வழங்கி கௌரவிக்கப்பட்டார்.
பாடத்தைப் பற்றி:
1967 ஆம் ஆண்டு நவம்பர் 18ம் தேதி அண்ணாமலை பல்கலைகழகத்தில் நடைபெற்ற பட்டமளிப்பு விழாவில் முன்னாள் தமிழக முதல்வர் C.N.அண்ணாதுரை அவர்கள் மாணவர்களுக்கு ஆற்றிய உரையின் ஒரு பகுதி இப்பாடமாகும்.
இறுதி ஆண்டு பயின்று முடித்த மாணவர்கள் சமூகத்தை எதிர்கொள்ள வேண்டிய, சமூகத்திற்கு செய்ய வேண்டிய பணிகள் கடமைகளை பற்றி இப்பாடத்தில் விரிவாக காண்போம்.
The Convocation Address Summary in Tamil
நம்மை சுற்றி வருவது, போவது என்ன?
சமூகத்தில் நடைபெறும் செயல்கள், கட்டமைப்பின் வளர்ச்சி, கல்வி, உடல் நலம் etc…. அனைத்து எல்லா வகையிலும் தேவையான வளங்கள் ஆகும். அனைத்து வகையான வளங்களும் மனித முயற்சியால் கொண்டு – வரப்பட்டவை. சமூகத்தில் பலதரப்பட்ட பகுதியில் இருந்து இந்த முயற்சி கொண்டுவரப்பட்டது. இன்று நாம் சுவைக்கும் வளர்ச்சியின் கனிகள் பாடப்படாத பல ஹீரோக்களின் முயற்சியின் மூலமாக வந்தவை.
நாம் பெற்றதை சமூக வளர்ச்சிக்காக திரும்பக் கொடுப்பது நமது கடமை. துன்பமிக்க மாணவன்/மாணவி தனது பணியில் ஜொலித்தால் அவன்/அவள் சேவை அங்கத்தின் ஊக்கமாக கருதப்படுவர். இந்த சமூகம் ஒவ்வொரு பட்டதாரியையும் கவனமாக பேணிக்காக்கின்றது. அவன்/அவள் மலர்ந்து தன் சிறகை விரித்து பறக்க நாம் சமூகத்தில் இருந்து பெற்றதை திரும்பி கொடுப்பதற்கு பட்டமளிப்போ (graduation) சிறந்த நேரம் ஆகும்.
இந்த நிறுவனத்தில் எனக்குவழங்கப்பட்ட தனிப்பட்ட மரியாதைக்காக நான் நன்றி செலுத்துகிறேன். இந்த பெருமைமிகு அவைக்கு முன்னால் இன்று நான் பட்டமளிப்பு முகவுரை வழங்கப்போகிறேன். இந்த மகிழ்ச்சியான தருணத்தில் இங்கே இருப்பது எனக்கு மகிழ்வைத் தருகிறது. இந்த ஆண்டு பட்டம் பெரும் பட்டதாரிகள் அனைவருக்கும் நல்ல பொழிவான எதிர்காலம் அமைய வாழ்த்துகிறேன். சரியான வழிகாட்டுதல் அவர்களுக்கு அமைவது சுலபமானது அல்ல.
உண்மை என்னவென்றால் என் கட்டுபாட்டு வரம்புகளை நான் அறிந்திருக்கிறேன் என்பது எனக்கு நிம்மதி தருகிறது, நான் என் கருத்துக்களை அல்லது கோட்பாடுகளை ஒரு சிறப்பு முத்திரையாக வழங்க முயற்சிக்க மாட்டேன்.
ஆனால் கடந்த ஆண்டுகளில் எனக்கு அறிவுரை வழங்கிய அனைவருக்கும் நான் திரும்பவும் (reiterate) சில கொள்கைகளை தெளிவாக சொல்லப்போகிறேன்.
(enunciated) ஆங்காங்கே மேற்கோள்கள் வைத்து, கல்வியுடன் தொடரப்பட்ட பல்வேறு துறைகளில் நிபுணர்களின் கண்டுபிடிப்பிற்காக சாதாரணமனிதக் கண்ணோட்டத்தை சுமந்து கொண்டு வர வேண்டும்.
இது சாதாரண மனிதனின் காலம் – சிலர் பலவகை வேதனைகள் பெற்றிருக்கலாம் – அவனுடைய பார்வைக்கு அது பெரிதாக தெரியும். நான் அவரை அனைத்து வலிமை பிரதிநிதித்துடன் கருதுவேன்.
பள்ளிகளின் அமைப்பு முறை எண்ணங்கள், தத்துவம் மற்றும் அரசியல், அறநெறி மற்றும் பொருளாதாரம் அனைத்தும் அவனுக்காக அமைய வேண்டும். பல்கலைக்கழகங்கள் அறிவின் களஞ்சியங்கள் (repositories) மற்றும் பிரதிநிதிகள் (emissaries) எண்ண த்திற்கு (Nursing ground) போலவும், மெய்யளிவு மற்றும் சேவை தனிச்சிறப்பை முக்கியத்துவம் பெற்று தினமும் வளர்ச்சி அடைகிறது.
எல்லா வயதிலும் சமூகத்தை முன்னேற்றும் பொருட்டு மேலும் மேலும் தனிநபர் (eschewed) இந்த வேலை செய்கின்றான். நாம் பெற்று தவிர்த்த முடியாட்சி மற்றும் சர்வாதிகாரம் (Autocracy) ஜனநாயகம் காலத்தைத் தோற்றுவிக்கும்.
முடியாட்சி அல்லது நிலப்பிரதித்துவ நாட்களில் பல்கலைக் கழகங்கள் அறிஞர்களுக்கும், கவிஞர்களுக்கும் பயிற்சி அளித்தது. வசதியான வாழ்க்கை வாழவும் மற்றும் lords, noblesக்கு அரண்மனைகளில் பயிற்சி வழங்கப்பட்டது. அவர்களின் மெய்யறிவு மாளிகைக்கு பயன்படுத்தப்பட்டது. சந்தை வெளியில் பயன்படுத்தப்படவில்லை.
அந்த நாளில் நாட்கள் கணக்கிடப்படுவதில்லை. மக்களை ஆக்கிரமிக்கும் (confronting) பிரச்சினைகளை எதிர் கொள்வதற்கு பிரத்தியேக அறிஞர்கள் இருந்தார்கள். அவர்கள் தனியாக இடத்தில் வேலை செய்வார்கள். தத்துவ கவிதைகளின் விலையுயர்ந்த நூழிலையை ஆடையாக உடுத்தி சாதாரண மக்களின் சத்தம் கேட்காத இடத்தில் வாழ்ந்தார்கள்.
பழங்காலத்தில் இருந்ததை விட இப்போது பல்கலைகழகத்தில் கட்டுப்படுத்த படுவதில்லை (cloistered). அதன் செயல்பாடு அதன் அடிப்படையில் அல்ல. ஆனால் அதன் களம் விரிவுப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. அது பொதுவாக எடுத்துக் கொள்ளப்படுகிறது. ஆனால் செதுக்கி, பக்குவப்படுத்தி, வழிகாட்டி, நடத்தி செல்லும் முன்பு அவன் குடிமகனாக ஜனநாயகத்து கடமையைச் செய்ய வேண்டும்.
இந்த திட்டம் நமக்கு நம்பிக்கை தந்தாலும் இவை நமக்கு பொறுமை, விடாமுயற்சி (Preseverance) அவனிடம் உள்ள நம்பிக்கை , அவனுடன் பிறந்த (inherent) செயல்கள் முக்கியத் – துவத்திற்கு தோல் கொடுக்கின்றனர்.
பொது மனிதன் ஒரு சாத்தியமான ஆட்சியாளர் கடமையில் இருந்து தோன்றுகிறார். இன்று பல்கலைகழகத்தின் பொறுப்பானது, ஜனநாயகம் பயனளிக்கும் திறனுடன் செயல்படுவதற்காக பயனுள்ள ஒரு தனிநபரை உருவாக்குவதாகும்.
Brussels பல்கலைக்கழகத்தில் நமது முன்னால் குடியரசுத் தலைவர் Dr. S. Radhakrishnan உரையாற்றிய போது, அவர் இவ்வாறு கூறினார், அரசு தன்மைகள் விட ஜனநாயகம், முறையான செயல்பாடாக கருதப்படுகிறது. நாம் பல்கலைக்கழகத்தின் ஜனநாயகத்தின் உண்மை உணர்வுகளை வளர்க்க வேண்டும்.
உரையாடலில் மேற்கொள்ளும் வித்தியாசங்களுக்கும் அடுத்தவர் கூறும் செய்திகளுக்கும் செவி சாய்க்க வேண்டும். அவனை திடமாகவும் சுகமாகவும் வைப்பது தனிமனிதனின் பொறுப்பு மற்றும் அனுசரிப்புமாகும். பல்கலைக்கழகத்தில் பழங்காலத்தில் நடந்த பிரச்சினைகளை நினைத்து தற்போதைய நிலைமைகள், வாய்ப்புகள், சவால்கள் மற்றும் அனைத்தையும் எதிர் கொள்ள வேண்டும்.
இந்த வருடத்தின் பட்டதாரிகளே, நல்ல எதிர்காலம் அமைய உங்களை வாழ்த்துகிறேன். அடுத்து, ஒவ்வொருவருக்கும் நான் தெரிவிக்க நினைப்பது, பட்டதாரிகள், மனித செயல்பாடு பெறுவதற்கான அடிதளம். மனித செயல்பாட்டின் முதல் ஊக்குவித்தல் இதுதான். யாரும் இதை நிராகரிக்க முடியாது.
ஆனால் ஒரே குறிக்கோள் அல்ல. தனித்தனி பொருள் முன்னேற்றத்தைக் காட்டிலும் உயர்ந்த மற்றும் உன்னதமான ஒன்று நீங்கள் எதிர்பார்க்கப்படுவது இந்த பல்கலைகழகத்தின் கல்வி மகிழ்ந்து பெருமைப்பட கூடியதே, நீங்கள் வாழ்ந்த இந்த சமூகத்திற்கு இந்த கல்வியை திரும்ப கொடுக்க வேண்டும்.
மேல்நிலை கல்வி நிலையங்கள் அமைக்க மாநிலம் முழுவதிலிருந்து வருவாய் பெறப்படுகிறது. இந்த வருவாய் அனைத்தும் உணவை விளைவிப்பவர் (tillers) தினக் கூலிகள், கல்வியை அனுபவிக்க முடியாதவர்களிடமிருந்து பெறப்படுகிறது. இதையெல்லாம் அனுபவிக்க முடியாதவர்கள்.
அவர்கள் தங்களின் சுகத்தை இழந்து அடுத்து தலைமுறையின் நல்வாழ்விற்கு உழைக்கிறார்கள். பட்டதாரிகளே, நான் உங்களிடம் கேட்கிறேன், என்னகைமாறுசெய்ய போகிறீர்கள்? சமூகத்திற்கு உங்கள் பங்களிப்பு என்ன? நீங்கள் நிரப்பாத வரையில் வரவிருக்கும் தலை முறையினர் ஒரு வெற்றிடத்தை மட்டுமே காண முடியும். உனது உயர்கல்வி சமூகத்தின் பொறுப்புணர்வை மேம்படுத்தும்.
உனது தனிப்பட்ட முன்னேற்றம், உங்களிடமிருந்து போதுமான வருமானத்தை சமுதாயம் எதிர்பார்பதற்கு உரிமை உண்டு. சமுதாயத்தை உயர்த்துவது, பணங்களில் இல்லை , உனது கடமையில் இருக்கிறது. இருளுள்ள இடத்தில் வெளிச்சம் கொண்டு வர, பாதிக்கப்பட்டோருக்கான ஆறுதல் அழிக்க ஒவ்வொருவரும் மனச்சோர்வின்றி (despondent) உழைக்க புதிய வாழ்க்கையை எதிர்பார்க்கிறேன்.
சேவை முடிவடையும் வரை, சொற்பொழிவுகள் இனிப்பு நாகரிகமாக மாறும். Jefferson கூறுவது போல் ”வாய்ப்புகள் ஜனநாயகத்தில் இருந்து எழும் சாதனைகள் ஒரு பிரதிநிதித்துவத்தை கனவு கண்டாக வேண்டும்”.
நான் சமுதாயத்தைச் சேவிக்கும் மிகச் சிறந்த பணியில் உங்கள் உதவியையும் ஒத்துழைப்பையும் தேடும் போது, தயவுசெய்து கண் சிமிட்டி சிரிக்காமல் சொல்லுங்கள், அது சொல்வதற்கு மிகவும் இனிமையானது. என்வழியில் ஆகியோரின் துன்பங்கள் பற்றி தெரியாது, உன் சூழலில் உள்ள செல்வாக்கை ஒதுக்கி தூக்கி போடுகிறேன்.
உன் பயணம் தொடங்கி போகும் இந்த உலகத்தில் உன் நம்பிக்கை இருளாக இருக்கலாம். உங்கள் உறுதியை தொந்தரவாக செய்யலாம். உங்களிடம் உள்ள கோட்பாடுகளிலிருந்து பரவலாக வேறுபடுகின்ற பழக்கவழக்கங்களுடனான நேர்மையான பார்வையை நீங்கள் எதிர்கொள்ள நேரிடலாம்.
நீங்கள் சுயநல வாதிகள், சித்திரவதைகள், மற்றும் நோயாளி தொழிலாளி துரோகம் காணலாம். கொடுமை உன்னை நேரிட்டு பார்க்கலாம். உனது ஒவ்வொரு அடியும் உனக்கு பிரச்சனை தரும். வலுவான நம்பிக்கையுடன் கூடிய மக்கள் உங்களுக்கு ஊக்கமளிப்பார்கள்” என்று நான் கருதுகிறேன். நிச்சயமாக அவர்கள் உனக்கு எளிதாகவும், ஆறுதலாகவும் இருப்பர்.
முழு முயற்சியுடன், முழு உத்வேகத்துடன் ஆண்களும் பெண்களும் சமுகத்திற்காக உழைத்தால் நம் சமூகத்தை வெற்றிகரமான சமூகமாக மாற்ற முடியும் என்பதை நாம் உணர்ந்து கொள்ள வேண்டும்.
தமிழாகிய நாம் இரண்டு ஆயிரம் ஆண்டுகளாக நமது புறநானூறு (182)ற்றை தூக்கிநிற்கிறோம். நீ தான் உன் சிறந்த ஆற்றலிலிருந்து இந்த சூழ்நிலைகளை எதிர்கொண்டு சமூக சேவை செய்யவேண்டும்.
இந்த அகண்ட உலகத்தில் உன்னை நம்பிக்கையுடன் அனுப்புகிறேன். இதைவைத்து நீ வெற்றி பெற வேண்டும். இந்நிறுவனம் உனக்கு அளித்த உணர்வுகள் மற்றும் மனநிலை கொண்டு உனது வாழ்க்கை பிரகாசமாக அமையட்டும். உங்கள் மிளிர்வு இந்த இடத்தை பிரகாச மாக்கட்டும். என்னுடைய வாழ்த்துக்களை ஏற்றுக் கொண்டு முன்னேறி செல்லுங்கள். புன்னகை தேசத்திற்கு …..